สายพันธ์ไก่ชน ตามตำรา

สายพันธ์ไก่ชน ตามตำรา ข้อมูลจากตำราทั้งเก่าและใหม่ รวมกับข้อมูลที่ได้จากการซักถามพูดคุยกับคนเฒ่าคนแก่และคนที่ชอบเลี้ยงไก่ชน

ทำให้เราสรุปได้ว่า ”ไก่ชนกับไก่บ้านหรือไก่พื้นบ้านก็คือไก่ประเภทเดียวกัน” จนอาจพูดเป็นภาษาชาวบ้านได้ว่า ”ไก่ชนก็คือไก่บ้านดีๆ นี่เอง หรือไก่ชนกับไก่บ้านก็คือไก่อันเดียวกันนั่นแล” เพียงแต่ว่าไก่ที่จะนำไปชนกันนั้นเป็นไก่ที่เก่ง ผ่านการคัดเลือก ผ่านการฝึกฝนหรือเก็บเนื้อเก็บตัวมาแล้ว ไก่ที่นำไปชนจึงเก่งผิดจากไก่บ้านตัวอื่นๆ และจากไก่ตัวเมียตัวผู้ที่เก่งๆ นี่เองชาวบ้านมักจะเลี้ยงไว้เป็นพ่อแม่พันธุ์ ลูกหลานไก่ที่เกิดมาก็มักจะเก่งเหมือนพ่อแม่ไก่ ชาวบ้านก็เลยเรียกไก่พื้นบ้านเหล่านี้ว่า ”พันธุ์ไก่ชน” ด้วยเหตุนี้แหละจึงทำให้พวกเราซึ่งเกิดทีหลังรู้สึกสับสนระหว่างคำว่า ”ไก่พื้นบ้านกับไก่ชน”

จากการค้นคว้าพบว่า ไก่พื้นบ้านหรือไก่ชนพัฒนาสายพันธุ์มาจากไก่ป่า(ไก่ป่าทั่วไป, ไก่ป่าตุ้มหูขาว, ไก่ป่าตุ้มหูแดง, ไก่ป่าตุ้มหูเหลือง และอาจจะมีอีกหลายชนิด) โดยธรรมชาติแล้วไก่ป่าจะมีนิสัยหวงถิ่นหรือพื้นที่อันเป็นเขตแดนของตน โดยเฉพาะไก่ป่าตุ้มหูแดงนั้นหลายตำราบอกว่าจะหวงถิ่นมากเป็นพิเศษ มักจะขับไล่ไก่ตัวอื่นที่ลุกล้ำอาณาเขตเสมอ ต่อมาเมื่อคนยุคโบราณเห็นถึงข้อดีความเก่งความเป็นนักต่อสู้ เลยจับไก่ป่ามาเลี้ยงและในยามว่างงานก็นำไก่มาตีกัน(ซึ่งต่อมาเรียกว่า ”การชนไก่”) ไก่ตัวไหนดีตัวไหนเก่งชาวบ้านก็เก็บไว้ทำพ่อแม่พันธุ์และพัฒนาสายพันธุ์มาเรื่อยๆ จนลูกหลานไก่ป่าคุ้นเคยกับผู้คน

จากไก่ป่ากลายเป็นไก่บ้านหรือไก่พื้นบ้าน เหล่ากอหรือเผ่าพันธุ์ไหนเก่งก็เรียกว่า ”พันธุ์ไก่ชน” การชนไก่ถือว่าเป็นการละเล่นขณะพักผ่อนยามว่างงาน เป็นเกมกีฬาอย่างหนึ่งของบรรพบุรุษสืบมาจนถึงทุกวันนี้ลักษณะโครงสร้าง รูปร่าง สีขน

เหมือนต้นตระกูลต้องไม่มีลักษณะที่ไม่ดี เช่น ตัวเตี้ย, กระดูกเล็กบาง, คอสองวง, ปากเบี้ยว, อกคด, แคระแกร็น, ป่วย เป็นต้นลำตัวยาวสมส่วน กระดูกหน้าอก และหลังไม่คดงอปีกมีกล้ามเนื้อหนา ใหญ่ สนับปีกหนา ขนปีกแน่นและยาว ไม่แบ่งเป็น 2 ตอนลำคอใหญ่และยาวสมส่วน กระดูกข้อถี่นิ้วเหยียดตรง ไม่หงิกงอ พิการไก่สุขภาพสมบูรณ์แข็งแรง ขนเป็นมันเงางาม สีชัดเจนลักษณะโครงสร้าง รูปร่าง สีขน เหมือนต้นตระกูลต้องไม่มีลักษณะที่ไม่ดี เช่น ตัวเตี้ย, กระดูกเล็กบาง, คอสองวง, ปากเบี้ยว, อกคด,แคระแกร็น, ป่วย เป็นต้น

ลักษณะประจำพันธุ์และความสามารถด้านเชิงชน/ความเก่ง

พันธุ์พม่า

สีที่นิยมคือสีสาหรือสี โยดอกหมาก มีลักษณะเชิงชนหลัก ๆ ดังนี้ พม่าลีลาโยก ถอด ถอย, พม่าลีลาม้าล่อ และพม่าจิ้มตี ในการคัดเลือกความสามารถ ด้านเชิงชน/ความเก่ง เราจะคัดเลือกในเรื่องของลีลา และเชิงชน, ตำแหน่งการออกอาวุธ, ความดุดัน/นักสู้, ความแม่นยำ, ความเร็ว, ความแข็งแกร่ง และดูในเรื่องของจิตใจเป็นหลัก นอกจากนั้นในการคัดเลือกเราจะ พิจารณาในเรื่องของเชิงชนที่จะสามารถนำมาพัฒนาผสมข้ามกับพันธุ์เวียดนามเพื่อนำไปผลิตไก่ลูกผสม เพื่อจำหน่าย และเลี้ยงตีด้วย

พันธุ์ไทย

ตีวงแดง ตีหน้าคอ และในการคัดเลือกพันธุ์นอกจากจะคัดเลือกไก่ที่มีเชิงชน และลูกตีที่ดีแล้ว เราจะต้องทำการคัดเลือกไก่ที่มีลูกหน้าไว ซึ่งเราสามารถที่จะนำไปแข่งขันกับไก่พม่าได้ และในการคัดเลือกความสามารถด้านเชิงชน/ความเก่ง เราจะคัดเลือกในเรื่องของลีลา และเชิงชน, ตำแหน่ง การ ออกอาวุธ, ความดุดัน/นักสู้, ความแม่นยำ, ความเร็ว, ความแข็งแกร่ง และดูในเรื่องของจิตใจเป็นหลัก

พันธุ์เวียดนาม

เป็นไก่รอยใหญ่  ตีหลัง แต่เป็นไก่ที่ปากช้า ดังนั้นเราจะทำการคัดเลือกไก่ให้มีลักษณะปากไวขึ้นในพันธุ์แท้ และ นำไปผสมข้ามพันธุ์เพื่อผลิตไก่ลูกผสมเพื่อจำหน่าย และเลี้ยงตี ซึ่งในการคัดเลือกความสามารถด้านเชิงชน/ ความเก่ง เราจะคัดเลือกในเรื่องของลีลา เชิงชน, ตำแหน่งการออกอาวุธ, ความดุดัน/นักสู้, ความแม่นยำ, ความเร็ว, ความแข็งแกร่ง และในเรื่องของจิตใจด้วย

ติดตามข่าวสารไก่ชนได้ที่ Kaichon888.co หรือไลน์แอด @cockfight888