ส่วนลูกไก่ที่มีแววดี มีสายเลือดที่เป็นนักมวยไก่กีฬาก็สามารถมาเลี้ยงไว้ให้กับบรรดาคอกีฬาไก่ชกมวย ซึ่งอาจได้ราคาสูงเป็นเรือนพันเรือนหมื่น ต่อไปอาจมีการเปลี่ยนแปลงเอาบ่อนไก่มาเป็นตลาดกลางซื้อขายไก่กีฬา และสินค้าเกษตรที่เหมาะกับการครองชีพ เอากีฬาไก่ที่เคยฟาดสังเวียนมาประดับไว้เหมือนเดิม แต่ลดจำนวนยกหรืออันลง และหุ้มเดือยไก่ป้องกันอันตราย เรียกว่าฟาดแข้งกันพอหอมปากหอมคอ ว่างั้นเถอะ เพื่อลดการทรมานสัตว์ลง

ไหนๆ ก็จะเป็นการส่งเสริมเลี้ยงไก่ดังหรือไก่กีฬากันทั้งที บรรรดาผู้จะโดดเข้ามาส่งเสริมเลี้ยงไก่อาชีพกันอย่างจริงจัง ก็น่าจะศึกษาภาษาไก่ชน เพื่อให้กลมกลืนและสอดคล้องกับอาชีพ ก็ไม่น่าเสียหายตรงไหน เพราะกีฬาไก่ชนมีมาแต่สมัยครั้งโบราณกาลแล้ว

ศัพท์ไก่กีฬาเหล่านี้ได้สอบถามจาก อาจารย์ปรารถนา งามวงศ์วาน อดีตอาจารย์คณะเกษตรศาสตร์ บางพระ ซึ่งเป็นวิทยากรบรรยายเรื่องไก่พื้นเมือง และนักเลี้ยงไก่มืออาชีพมาเล่าให้ฟังคือ คุณสุจินดา หรือ เยล ยิ้มเจริญ แห่งฟาร์มไก่มีนบุรี บรรดาเซียนไก่ในบ่อนภาคกลางต้องรู้จักเขาทุกคน ในนาม “เยล” เขาเปรียบไก่ที่ไร้คู่ต่อสู้

ซึ่งเจ้าของไก่หนาวๆ ร้อนๆ ตามๆ กัน เพราะไก่เขาชนะมากกว่าแพ้ เขาเป็นคนมีนบุรีโดยกำเนิด เคยชกมวยอยู่ 3-4 ปี ต่อมาเป็นช่างตัดผมอยู่ 10 กว่าปี และเป็นคนชอบตีไก่ แรกๆ เล่นพนันอย่างเดียว เล่นเสีย 3-4 เดือน เป็นแสนก็เคย ต่อมาก็เลี้ยงอย่างจริงจัง และศึกษาเรื่องไก่ชนไปด้วย

อยู่ในวงการไก่ชนมาประมาณ 30 ปี สร้างครอบครัวและฐานะมาจากไก่ชน ปัจจุบันสามารถส่งลูก 2 คน ไปเรียนต่อที่รัฐมิสซูรี ประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อก่อนเคยเลี้ยงไก่ชนส่งขายให้ผู้นิยมในประเทศบรูไน มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ราคามีตั้งแต่ 5,000-100,000 บาท ส่วนมากผู้ซื้อจะมาดูไก่ซ้อมก่อน ถ้าพอใจก็ซื้อไป หรือถ้าไว้ใจกันก็จะสั่งทางโทรศัพท์