การเรียนรู้ในการเลี้ยงไก่ชน

การเรียนรู้ในการเลี้ยงไก่ชน เกิดจากการชอบและอยากที่จะรู้วิธีการในการเลี้ยงไก่ชนตามภูมิปัญญาของบรรพบุรุษ เพื่อเพาะพันธุ์ขาย 

การศึกษาวิถีชีวิตของคนเลี้ยงไก่ชน และศึกษาการถ่ายทอดภูมิปัญญาชาวบ้าน ที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงไก่ชนบ้านดงแสนสุข โดยการเก็บข้อมูลด้วยวิธีสัมภาษณ์ด้วยวิธีการสังเกต และสนทนากลุ่มย่อย ผลการศึกษาวิจัยพบว่า วิถีการดำเนินชีวิตของคนใหมู่บ้าน ดงแสนสุขเริ่มต้นจากปราชญ์ชาวบ้านคือตาทวด ของนายบุญมาสายเบาะ และได้สืบทอดความรู้

สภาวการณ์ในปัจจุบัน มีการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจสังคมอย่างรวดเร็ว ทำให้โลกแห่งการค้ามีการแข่งขันสูงขึ้น ทำให้การประกอบอาชีพเลี้ยงสัตว์ พัฒนาไปสู่รูปแบบฟาร์มปศุสัตว์ เพื่อผลิตให้เพียงพอกับความต้องการของตลาด เช่นฟาร์มสุกร ฟาร์มโคนม ฯลฯ วิถีชีวิตเกษตรกรรมเปลี่ยนแปลงไปสู่วิถีกึ่งอุตสาหกรรมแบบก้าวกระโดดการบริโภคตามกระแสนิยม มากกว่าการอนุรักษ์นิยมลักษณะครอบครัว เปลี่ยนแปลงจากครอบครัวขนาดใหญ่ที่มีสมาชิกหลายคนมาเป็นครอบครัวเดี่ยว

จากสังคมชนบทมาเป็นสังคมเมือง ทำให้รูปแบบการอบรมเลี้ยงดูสมาชิกในครอบครัวเปลี่ยนแปลงไป การทำหน้าที่ในการอบรมเลี้ยงดูสมาชิกในครอบครัวลดน้อยลง มีสถาบันอื่นเข้ามาทำหน้าที่เหล่านี้แทน เช่นสถานรับเลี้ยงเด็ก โรงเรียน เมื่อสภาพสังคมเปลี่ยนไปจากเดิมจึงทำให้มีผลต่อสภาพจิตใจของคน เกิดความเหงาความเครียดขึ้นมา ได้สิ่งหนึ่งที่จะเข้ามาทดแทนและดูแลจิตใจได้ดีที่สุดก็น่าจะเป็นสัตว์เลี้ยงต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นสุนัขแมว ปลา

ไก่ชน มีประวัติเล่าขานกันมาตั้งแต่สมัยพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช (356 – 323 ปีก่อนคริสตกาล) ซึ่งเป็นจอมจักรพรรดิของกรีก ได้กรีธาทัพแผ่อิทธิพลขยายอาณาจักร ได้เข้ามายังประเทศอินเดีย มีเรื่องเล่ากันว่าแม่ทัพนายกองได้เห็น การชนไก่ ที่อินเดีย จึงได้นำไก่ชนไปขยายพันธุ์ ณ เมืองอเล็กซานเดรีย ซึ่งอยู่ริมฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน หลังจากนั้นได้นำไก่ที่ขยายพันธุ์ได้ ไปฝึกให้มีชั้นเชิงการต่อสู้แบบโรมัน เพื่อนำไปต่อสู้ในสนามโคลีเซียม

ในอดีตพันธุ์ไก่ชน ไทยเป็น มรดกของไทย มาตั้งแต่สมัยกรุงสุโขทัยกรุงศรีอยุธยา จนกระทั่งถึงกรุงรัตนโกสินทร์ มีหลายสายพันธุ์ด้วยกัน แต่ที่สำคัญที่สุดคือพันธุ์ประดู่หางดำและเหลืองหางขาว ในสมัยกรุงสุโขทัยไก่ชนประดู่หางดำพันธุ์แสมดำได้ชื่อว่าไก่พ่อขุน เนื่องจากว่าเป็นไก่ที่พ่อขุนรามคำแหงมหาราชทรงโปรด สมัยกรุงศรีอยุธยา สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงนำไก่เหลืองหางขาวจากบ้านกร่าง เมืองพิษณุโลก ไปชนชนะไก่ของพระมหาอุปราชาที่กรุงหงสาวดี

ไก่พันธุ์นี้เป็นที่นิยมเลี้ยงกัน ตามซุ้มที่เลี้ยง ไก่ชน มักจะมีไก่ชนเหลืองหางขาวเลี้ยงไว้ เพื่อเป็นไก่นำโชคและนิยมเรียกชื่อว่า ไก่เจ้าเลี้ยง เนื่องจากประเทศไทยอยู่ใกล้กับอินเดีย จึงทำให้ไทย ได้รับขนบธรรมเนียมประเพณีวัฒนธรรม และความเชื่อทางศาสนาตลอดจนศิลปะวิทยาการต่าง ๆ มาจากอินเดียหลายอย่าง อาจจะเป็นไปได้ที่ไทยได้นำ ไก่ชน จากอินเดียมาเพาะเลี้ยง และคงจะมีการนำไก่ชนเข้ามาก่อนที่อังกฤษจะนำไก่ชน ไปจากอินเดีย

ช่องทางติดตาม

เว็บไซต์ : Kaichon888.co

แฟนเพจเฟสบุ๊ค : ข่าวสารไก่ชน

ช่องยูทูป : ข่าวสารไก่ชน

ช่อง tiktok : c.ockfight888

Twitter : ไก่ชนเงินล้าน

Line Official : @cockfight888