ตามประวัติศาสตร์กีฬาชนไก่มีมาแต่สมัยตามพรลิงค์และสมัยศรีวิชัย เนื่องจากเป็นชาติสังคมเกษตรกรรมนิยมเลี้ยงไก่กันมาก อาหารหาง่าย เป็นสัตว์เลี้ยงง่าย จึงถือเป็นสัตว์เลี้ยงประจำครอบครัว มีนักเดินเรือจดหมายเหตุชาวอาหรับบันทึกไว้ว่า อาณาจักรศรีวิชัยประชาชนตั้งบ้านเรือนเรียงรายกระจายกันไปตามแนวชายฝั่งทะเล ตอนเช้ามืดจะได้ยินเสียงไก่ขันร้องรับกันเซ็งแซ่ไปหมดตลอดทางหลายสิบกิโลเมตร
ตามปกติไก่ก็ใช้เป็นอาหารอย่างดีทั้งไข่และตัวไก่ แต่ก็เอามาชนกันเล่นเพื่อความบันเทิงและการกีฬาด้วย มรดกทางวัฒนธรรมนี้ยังมีสืบมาจนถึงปัจจุบัน ชาวบ้านทาง อ.ไชยา อ.ท่าชนะ จ.สุราษฎร์ธานี และทาง อ.ท่าศาลา อ.สิชล อ.เมือง จ.นครศรีธรรมราช ถือเป็นแหล่งใหญ่และยังมีความนิยมเข้มแข็งไม่เสื่อมคลายที่ไชยามีพระพุทธรูปศิลาสมัยทวารวดีองค์หนึ่งอยู่วัดเวน ชาวบ้านเรียก “พ่อตาเชี่ยว” มีนักเลงไก่ชนเคารพนับถือมาก ไปบนบานศาลกล่าวอยู่เสมอ และยังพบตุ๊กตาดินเผาโบราณเป็นรูปเด็กมือหนึ่งอุ้มน้อง มือหนึ่งอุ้มไก่ชน เรียกกันว่า “เจ้ามรรคผล”
ไก่ชนภาคใต้เป็นไก่เดือย คือ นิยมไก่เดือยแหลม มิใช่ไก่แข้งอย่างภาคกลาง ไก่ชนมีหลายพันธุ์ เช่น เหลือง เขียว แดง หยิว (เหยี่ยว) ค่าง ชี (สีขาวล้วน) ดอกหมาก เป็นต้น ไก่เหลืองหางขาว ถือกันว่าเป็นราชาไก่หรือไก่พันธุ์ดีสวยงามเนื่องจากไก่อยู่คู่กับคนมานาน จึงมีตำราดูลักษณะไก่ชน มีวิธีเลี้ยงบำรุงพันธุ์ที่ดี
ติดตามข่าวสารไก่ชนได้ที่ สืบสานไก่ชน หรือไลน์แอด @cockfight888
@cockfight888 
